Ενωτικό Αγωνιστικό Ψηφοδέλτιο – «Θρανίο στο παράθυρο» Εκλογές Σ.Ι.Ε.Λ. 2019
Ξεκινούν τη Δευτέρα, 28/1, στη Λεόντειο Σχολή Αθηνών οι εκλογές του ΣΙΕΛ, του μεγαλύτερου σωματείου της ΟΙΕΛΕ. Σε μια σύνθετη και ευμετάβλητη πολιτικά συγκυρία είναι απολύτως αναγκαία η συμμετοχή όλων των συναδέλφων, για να διατρανωθεί η ενότητα του κλάδου μας και η αποφασιστικότητα της υπεράσπισης όσων με κόπο και θυσίες κατακτήθηκαν.
Στη «μεταμνημονιακή» Ελλάδα, τίποτα δε φαίνεται να έχει αλλάξει από τα προηγούμενα χρόνια. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που μετά βίας κατάφερε να κερδίσει την ψήφο εμπιστοσύνης και να παραμείνει προσωρινά στην εξουσία, δε φαίνεται να αλλάζει την κατεύθυνση της επιθετικής πολιτικής απέναντι στους εργαζόμενους και τα υπόλοιπα πληττόμενα κοινωνικά στρώματα. Μαζί με τη ΝΔ, που προαλείφεται ως η επόμενη κυβέρνηση, βομβαρδίζουν τον λαό και την εργατική τάξη με τα «οράματά» τους για τη νέα περίοδο της εξόδου της χώρας από τα μνημόνια.
Η πραγματικότητα όμως είναι σκληρή. Η ανεργία παραμένει σε υψηλά επίπεδα, η μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων νέων συνεχίζεται, το εισόδημα των εργαζομένων παραμένει καθηλωμένο σε χαμηλότατα επίπεδα και οι εργασιακές σχέσεις αποσαθρώνονται. Αναπαράγοντας την πολιτική των προηγούμενων, η μέχρι πρότινος κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχώρησε όλη την προηγούμενη περίοδο σε όλο και πιο σκληρά αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα (ασφαλιστικό, εργασιακά, φορολογική επιδρομή, μειώσεις συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις, συνδικαλιστικός νόμος) ακολουθώντας πιστά τις προσταγές των δανειστών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του μεγάλου ελληνικού κεφαλαίου. Η λογική της αστικής τάξης προκειμένου να εξασφαλίσει τη θέση και τα συμφέροντά της χωρίς προβλήματα είναι να εμπεδώσει στην εργατική τάξη και τα λοιπά κοινωνικά στρώματα το δόγμα της «μη εναλλακτικής». Υπερπροβάλλοντας μάλιστα ζητήματα όπως το Μακεδονικό και η Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά και όπως παλιότερα τον κίνδυνο του προσφυγικού-μεταναστευτικού, ενισχύει τις εθνικιστικές φωνές και επιδιώκει να δημιουργήσει ένα ψευδές πεδίο «εθνικής ομοψυχίας και ενότητας» όπου όλοι/ες έχουμε τα ίδια συμφέροντα.
Παρά την απογοήτευση και τη συνεχή διάψευση των υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, οι εργαζόμενοι/ες δεν το βάζουν κάτω και διεκδικούν όσα τους πήραν. Έτσι, αν και την τελευταία χρονιά δεν είδαμε μεγαλειώδεις γενικές απεργίες, επιμέρους κλάδοι βρέθηκαν στο δρόμο και γίνεται συνεχής προσπάθεια συντονισμού κάποιων πρωτοβάθμιων σωματείων να πιέσουν τις συνδικαλιστικές ηγεσίες για κλιμάκωση και συντονισμό των αγώνων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η καταγγελία της «Κοινωνικής Συμμαχίας» και η συμμετοχή στην απεργία της 30ης Μάη με ταξικά αιτήματα, όπως και η απεργία της 1ης Νοέμβρη.
Αν θέλουμε να ανατραπεί η βαρβαρότητα των μνημονίων, αν θέλουμε να ξαναγεννηθεί η ελπίδα για την καλύτερη ζωή που αξίζουμε, ο μόνος δρόμος είναι αυτός των μαζικών, ενωτικών αγώνων, ο δρόμος της ρήξης και όχι του συμβιβασμού με τους δανειστές, με την Ε.Ε., με τους ισχυρούς του πλούτου.
Θα πρέπει να σπάσουμε τη λογική της ανάθεσης που προωθούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Θα πρέπει να ανασυγκροτήσουμε τη δράση μας και να σταθούμε τόσο ενάντια σε θέσεις κοινωνικής συναίνεσης, όσο και σε λογικές απομονωμένων κινητοποιήσεων. Εμείς οι ίδιοι είμαστε που πρέπει να βγούμε μπροστά!
Στον χώρο της εκπαίδευσης είδαμε πρόσφατα την κατάθεση και υπερψήφιση του προσοντολογίου για τους διορισμούς στο δημόσιο σχολείο. Ένας νόμος που πλήττει όλους αυτούς τους δημόσιους συναδέλφους μας που γυρίζουν εδώ και δέκα χρόνια την Ελλάδα υπηρετώντας στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού. Η προϋπηρεσία και το πτυχίο φαίνεται δεν είναι αρκετά και χρειάζεται οι εκπαιδευτικοί να επιδοθούν σε ένα ανελέητο κυνήγι προσόντων, πληρώνοντας για τα μεταπτυχιακά και τις διάφορες δεξιότητες που θα τους παρέχουν τα απαραίτητα μόρια για μια θέση στον πίνακα των διοριστέων.
Στα ιδιωτικά σχολεία, παρά την επαναφορά των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στο Υπουργείο Παιδείας, οι σχολάρχες συνεχίζουν να πιέζουν για απελευθέρωση των απολύσεων. Στο μεταξύ, η μαύρη αδήλωτη εργασία, οι καθυστερήσεις στη μισθοδοσία, οι πρόσθετες δουλειές (χωρίς αμοιβή) που αναλαμβάνουν οι εκπαιδευτικοί, οι απολύσεις στη διετία, οι πιέσεις για συμμόρφωση στις απαιτήσεις του εργοδότη συνεχίζονται. Παράλληλα, οι μισθοί μας παραμένουν καθηλωμένοι εδώ και μία δεκαετία, σε πολλά νηπιαγωγεία και δημοτικά οι εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να κάνουν φύλαξη το καλοκαίρι, ενώ οι εργοδότες είναι απαλλαγμένοι από την καταβολή δώρων, κερδίζοντας ακόμη και από τις μειωμένες αποζημιώσεις απόλυσης.
Στο χώρο μας, υπήρχε και υπάρχει ένα αφήγημα που αναπαράγεται από τις κυρίαρχες συνδικαλιστικές δυνάμεις, σύμφωνα με το οποίο «ό,τι κερδίζεται πρέπει να είναι προϊόν έξυπνων ελιγμών και διαλόγου με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία». Πρόκειται για μία πρακτική που μπορεί να δώσει μόνο πρόσκαιρα και αμφίβολα αποτελέσματα κι έχει αποδειχτεί ατελέσφορη στο πέρασμα των ετών. Σίγουρα αναγνωρίζουμε τις νίκες του προηγούμενου διαστήματος για την κατάκτηση των διοριστηρίων, ή την καταβολή των δώρων. Ωστόσο θεωρούμε ότι ακόμη και ο αγώνας για τα δώρα θα πρέπει να είναι συλλογικός, για να κατοχυρωθεί και συνολικά για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς.
Η εμπειρία έχει αποδείξει πως «για να μην χτίζεις πύργους στην άμμο» απαιτούνται συνδικάτα μαζικά, ενωτικά και σε αντίθεση με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις που υπερασπίζονται τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών. Τα σωματεία για να είναι αποτελεσματικά χρειάζονται πολυφωνία στο εσωτερικό τους, με αντιπροσώπευση όλων των παρατάξεων, κινητοποίηση όλων των μελών τους, τακτικές συνελεύσεις και συντονισμό και με τους συναδέλφους των δημόσιων σχολείων, για να σπάσει η λογική του διαχωρισμού δημόσιου-ιδιωτικού εκπαιδευτικού. Ένα τέτοιο σωματείο θέλουμε να γίνει και ο σύλλογός μας ο Σ.Ι.Ε.Λ. και θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις γι΄αυτό.
Όλες και όλοι εμείς που συγκροτούμε το «Ενωτικό Αγωνιστικό Ψηφοδέλτιο – Θρανίο στο παράθυρο» καλούμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες στον κοινό αγώνα για:
- Ακύρωση όλων των μνημονιακών ρυθμίσεων.
- Όχι στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, κανείς εκπαιδευτικός χωρίς διοριστήριο.
- Αυξήσεις στους μισθούς, υποχρεωτικές συλλογικές συμβάσεις.
- Δημόσια κοινωνική ασφάλιση για όλους, καλύτερες συντάξεις, μειώσεις ορίων ηλικίας, επιστροφή των κλεμμένων απ’ τα ταμεία και τα επικουρικά.
- Τέλος στις απολύσεις. Όχι στην ¨αξιολόγηση» – χειραγώγηση και υποταγή.
- Παιδαγωγική ελευθερία, κυρίαρχος ρόλος του συλλόγου διδασκόντων.
- Όχι στο σχολείο της αγοράς. Δημόσια και δωρεάν ποιοτική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά μέχρι τα 18.
ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ
Στηρίζεται από τις Αυτόνομες Ριζοσπαστικές Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών, το Εκπαιδευτικό Αγωνιστικό Μέτωπο και ανεξάρτητους αγωνιστές συναδέλφους και συναδέλφισσες
image source: https://pxhere.com/en/photo/1453473
θρανίο στο παράθυρο 